eed

(m.dh) (-do, m.l)

1. Denbi cid uusan ku caddayn lagu soo oogey. 2. Gef; denbi.

eed

(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-day, -dday)

Fal, arrin iwm samayntooda natiijo xun kala kulmid.

Aankaala aankeed^*

* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

U JEEDO^*

Macne.

* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Macne Dheeraad ah

Micnaheedu yahay kuuritaanka qof iska dhega tiraya waxa aad usheegeysid

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh eed ↴

aadaamid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg aadaan². ld aadaan¹, aaddamid, aaddaan¹, eedaamid, eedaan¹. aadaan, aaddamid, aaddaan, eed

aadaan [m.l]
1. Ogeysiin cod dheer leh oo mu'addinku ugu yeero muslimiinta waqtiyada salaadda. 2. Ci' dheer oo neef riyo ahi uu sameeyo marka uu xanuunsado. ld aadaamid, aaddan¹, eedaan¹. aadaamid, aaddan, eedaan

aadaan [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-aamay, -aantay)
1. Cod dheer ugu yeerid muslimiinta waqtiyada salaadda. 2. Kor u qaylin neef riyo ah xanuun dartiis. ld aaddan², eedaan². aaddan, eedaan

qaab-dhuleed [m.l] (-bab ..., m.l)
(jool.) Erey mararka qaarkood lagu isticmaalo in lagu muujiyo qaabka dhulka.

caafimaad-beeleed [m.l] (-yo, m.dh)
(daaw.) Ka hortag cudur ama horumarin caafimaad oo ka baxsan isbitaal oo khuseeya xannaanada bulshada ama qayb ka mid ah bulshada sida: carruurta, dumarka iyo waayeelka. Hawshaas oo lagu fulinayo baaritaan takhtareed iyo sheybaar joogto ah.

daacuun-calooleed [m.l]
ld daacuun¹. daacuun

daafad-xagleed [m.l]
(fiis.) Summad L. Taranta keynaanka xagleed ee walaxda (w) iyo wahsiga maroojiskeeda. Tus. “L = Iw”

eedaad [m.l]
1. Rafaad; silic; saxariir. 2. Xanuun daran. rafaad, silic, saxariir

e [m.dh]
(e') Xarafka shanaad ee alifka soomaaliga, kana mid ah shaqallada.

e [Xiriiriye | Conjunction]
(-e) ld ee¹.