haar
(m.dh) (-ro, m.l)

1. Raadka nabar ama dhaawac bogsooday ku reebo oogada. 2. Meel bannaan oo aan dhir lahayn. 3. Taag, buur gaaban. taag, buur, gaaban

haar
(m.l)

Qaylo, taah, dhaqdhaqaaq iwm oo uu sameeyo qof xanuun badani hayo. qaylo, taah, dhaqdhaqaaq

haar
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-ray, -rtay)

Xanuun awgiis la taahid (qof).

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh haar

haaraamid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg haaraan². ld haa-raan¹. haaraan, haa-raan

haaraan [m.l]
1. Eedeynta cid wax ayna qabin oo ay ka gubanayso lagu eedeeyo. 2. Ceebayn cid loo jeediyo. ld haaraamid. haaraamid

haaraan [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-aamay, -aantay; -aami)
1. Ku h.: eed aan sal lahayn cid u jeedin. 2. Cid ceebeyn.

haarayn [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg haaree. haaree

haaree [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-reeyay, -raysay)
Qof haar u yeelid.

haarguduud [m.dh]
Meel leh xammuuradda maryaha la gasho.

haarid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg haar². haar

ha [qr. 1. (nax.)]
Qurub ka hormara falka wax lagu farayo cid kale. Tus. “Wiilasha buugta ha akhriyeen”. 2. Qurub ka hormara falka wax lagu reebayo (fal amar diidmo). Tus.“Ha keenin!”.

_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg