idin

(mu.dhm.ly)

Magacuyaal layeele oo tilmaamaya qofka labaad ee wadarta ah, oo lala hadlayo. Tus.: “waan idin arkay”.

idin

(Magacuyaal Ebyoon | Pronoun Independent)

ld idinka. idinka

idin

(m.l)

ld idan¹ (2). idan

BIDIN-BID^*

BAY-HOOF AMA SILIC SIDO KALE SAXARIIR WAA ISKU MID

* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh idin ↴

idan [m.l] (-nno, m.dh)
1. Oggolaansho, rukhso. 2. Qalab ka samaysan dhagax jilicsan ama dhoobo oo inta dhuxulo nool lagu guro dhirta udgoon lagu shito; dabqaad; idin. dabqaad, idin

idinka [Magacuyaal Ebyoon | Pronoun Independent]
Magacuyaal yeele oo tilmaamaya qofka labaad ee wadarta ah. Tus.: “waxaas idinka ayaa ku shaqa leh”. ld idin². idin

idinna [Magacuyaal Ebyoon | Pronoun Independent]
Magacuyaal tilmaama qofka labaad ee wadarta ah oo ka kooban idin 2 iyo na².

saayidin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg saayidi. ld saa'idin.

xadiidin [m.dh] (-imo, m.l)
Meel digdigo ah oo aan geed lagu arag.

bariidin [m.f.dh]
eeg bariidi. ld bariidis, bariido.

dhididin [m.f.dh]
eeg dhididi. ld dhididsiin.