uuman
(m.l)1. Jin, rooxaan. 2. ld uun¹.
uuman
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1)(uunmay, uumantay; uunmi) Wax la abuuray noqosho.
uuman
(Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4)(uunnaa, uunnayd) Wax la abuuray ahaansho.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh uuman ↴
uunmid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg uuman².
uunnaan [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg uuman³. ld uunnaansho.
Alle [m.l]
(dii.) Ka aan dhimman ee adduun, aakhiro iyo inta uuman sameeyay ee iska leh, Eebbe, Ilaah, Waaq.
beel [Magac Dheddig Urur | Noun Feminine Collective]
Koox dabeeci ahaan sabo ku wada uuman, oo isugu jira sinjiyo dhir iyo xayawaanba leh.
ganguuman [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-mnaa, -mnayd)
Geed iwm wax jirridda laga jaray ahaansh.
garruuman [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-naa, -nayd)
1. Wax timihii laga xiiray ahaansho (qof). 2. Wax baarka sare laga jaray ahaansh.
guxuuman [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-naa, -nayd)
ld gamuuxan.