dabraac
(m.l)

1. D. ah: qof aan hanti lahayn oo qaraabadiisa, saaxiibbadiisa iwm hadba mid la cunteeya. 2. ld dabraacid.

dabraac
(Magac Dheddig Urur | Noun Feminine Collective)

Cayayaan baallalley ah, waqtiyada roobka la arko oo ilayska ku soo yaaca; hawtal-hamag.

dabraac
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-cay, -cday)

Soo d.: qof meel allabari iwm ka jiraan cunto u raadsasho.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh dabraac

dabraacid [m.f.dh]
eeg dabraac³. ld dabraac¹ (2).

_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg