barbaari
(Fal Gudbe2 | Verb Transitive2) (-iyay, -isay)1. Barbaar ka dhigid. 2. Jir, garaad, anshax iwm ee ubad, dhisid; korin; tababbarid.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh barbaari ↴
edbi [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-iyay, -isay)
1. Qof anshax xun toosin. 2. Asluub fiican cid ku barbaarin.
rabbaysan [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-smay, -santay; -smi)
1. Ubad si habboon u barbaarid. 2. Xayawaan rabbaayad noqosho.
rabbee [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-beeyay, -baysay)
1. Ubad si habboon u barbaarin. 2. Xayawaan rabbaayad ka dhigid.
abab [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-bay, -btay)
1. Ubad xoolaad daaq barasho. 2. Ku a.: dhallaan dad, aqoon, dhaqan iwm ku barbaarin. ld abaab².
barbaarid [m.f.dh]
eeg barbaar³. ld barbaaris.
barbaarin [m.f.dh]
eeg barbaari.
barbaaris [m.dh]
ld barbaarid.
barbaariye [m.l] (-yayaal, m.l/dh)
Qof aqoon u leh barbaarinta dhallaanka.
hanuuni [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-iyay, -isay)
1. Cid dawga san ku toosin. 2. Dhaqan, figrad, ama aragti cid ku barbaarin. 3. Cid meel aanay garanayn tusid.