ereyga

horkac

(m.l)

1. (-cyo, m.dh) H. ah: xoolo ama dad isdabajooga oo qoodeynaya, oo mid iyaga ka mid ahi u horreeyo oo horsocdo, inta kalena dabasocoto, si aan waddada looga habaabin. 2. ld horkicid.

horkac

(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-cay, -cday; -kici)

1. Cid hoggaamin. 2. Xoolo hor socosho si loo wado.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh horkac ↴

ibliis [m.l] (-syo, m.dh)
Uun xun oo dadka duufsada oo xumaanta iyo wixii Ilaah lagaga dheeraanayo u horkaca.

horkicid [m.f.dh]
eeg horkac². ld horkac¹ (2).

tilmaame [m.l] (-mayaal, m.l/dh)
Tusma-bixiye, horkace, wade.