jiif
(m.l)1. Dhinaca oo dhulka la dhigo si loo nasto; Hurdo; seexad. 2. Dhacdiid ama dhabbac ama dhinac loo yaal. 3. ld jiifid.
jiif
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-fay, -ftay)Si loo nasto dhinaca dhulka dhigid.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh jiif ↴
waab [m.l] (-bad, m.l/waab, m.dh)
1. Dhis yar oo la harsado. 2. Dhis dadka buka la jiifiyo ama lagu daweeyo. 3. Hoose birta lagu tumo.
waabjiif [Magac Lab Khabar | Noun Masculine Predicate]
Qof buka oo waab jiifa laguna daaweeyo.
uurjiif [m.l] (-fyo, m.dh)
Ilmaha weli uurka ku jira.
uurjiif [m.l] (-fyo, m.dh)
(baay.) Heerka ugu horreeya ee koritaanka xayawaanka, laga soo bilaabo marka ugxanta bacrintay ay bilowdo inay qaybsanto, iyada oo ku jirta organnada taranka ee hooyada ilaa ay ka dillaacayso ama ka dhalanayso.
adaddaah [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-hay, -hday)
1. Madaxwareer yar. 2. Jirro muddo lala jiifey si tartiib ah uga bogsasho.
barashada badweynada [m.dh]
(juqr.) Dersidda badweynada oo ay ka mid tahay dabeecadda biyaha oo la barto dhaqaaqooda, heerkulkooda, guntooda, meesha ay ku jiifto, dhirta iyo xayawaanka, iwm.
barnoqod [m.l]
(xis.) Barta ugu sarreysa ama ugu hooseysa ee ku taalla xood, taas oo ah, bar halka uu kulanka iska beddelo min kordhid ilaa dhimid, ama min dhinmid ilaa kordhid, iyo weliba taabtuhuna waa uu jiifaa. Haddii isbeddelku yahay kordhid ilaa dhinmid waa barta ugu sarreysa.
betrooliyam [m.l]
(kiim.) Iskujir haydarookaarboonno ah oo asal ahaan ka samaysmay xayawaanka iyo dhirta badaha, lagana helo ubucda dhulka iyaga oo jiifa (ku xanniban) lakabyo dhagax ah dhexdood. Waxa lagu soo saaraa xeeladda riigga (waxa kale oo lagu magacaabaa saliid cayriin). Qaybta ugu muhiimsani waa: naaftada (saliid neefeed), gaaska (baarafiin) iyo bensiinka oo loo adeegsado shidaal matoor ahaan (betrool).
boorjiif [m.l] (-fyo, m.dh)
Qof aan hooy uu seexdo lahayn. ld dibadjiif.
bukaanjiif [m.l] (-fyo, m.dh)
Qof bukaan ah oo isbitaal la seexshay si loo daaweeyo.