kalluun
(Magac Lab Urur | Noun Masculine Collective)(c.nafl.) Nafley dhiig qabow leh oo jaadad badan, wuxuu leeyahay laf dhabar iyo xubin la yiraahdo qoonbiyaal, biyaha ayuu ku dhex nool yahay, hilibkiisana waa la cunaa; mallaay.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh kalluun ↴
naaqiib [m.dh]
Nooc kalluunka ka mid ah.
qaan [Magac Lab Urur | Noun Masculine Collective]
1. Nooc kalluunka ka mid ah. 2. Geela intiisa da'da yar oo aan weli curan ama raridda gaarin. 3. (-aaman, m.l), Meesha dhuuban ee daanka.
saafan [m.dh]
Nooc kalluun ka mid ah.
saafi [m.l]
1. S. ah: wax nadiif ah oo aan wasaqi ku jirin. Tus. “ Cali wuxuu keenay malab saafi ah”. 2. Saafinnimo. 3. Nooc kalluunka ka mid ah.
afkatoob [m.l]
Nooc kalluunka ka mid ah.
afkullibaaxle [m.l]
Nooc kalluunka ka mid ah.
afyar [m.dh]
Nooc kalluunka ka mid ah..
aseebe [m.l]
Nooc kalluunka ka mid ah oo jurmi weyn iyo xoog badan.
baaqe [m.l] (-qayaal, m.l/dh)
1. Nooc kalluunka ka mid ah oo aad u yaryar; cayddi. 2. Qof (ama wax) wax baaqaya.
balaanktoon [m.l]
(c.nafl.) Kan ugu yar dhiska sabbeeya ee geed iyo xayawaan,inta badan laguma arko isha qaawan, oo deggan biyaha badweynada iyo badaha yaryar, oo cunto u ah kalluunka badda iyo abuur kale.