fin

(m.l) (-nan, m.l)

Nabar oogada nafleyda ka soo baxa oo mid xun iyo mid sanba leh; kasoobbax; dhullax.

fin

(m.l) (-nan, m.l)

(daaw.) Nabarro yaryar oo ka soo baxa maqaarka intiisa sare. Sida badan waxa lagu arkaa jadeecada.

Shaacis, Shaaciyoow, Shaaciye, faafin, Faafis^*

* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh fin ↴

baabasiir [m.l (daaw.)]
Jirro ku dhacda malawadka qeybtiisa danbe oo leh finan dhaliya cuncun badan. ld bawaasiir bawaasiir

faafin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg faafi. ld faafis, faahin, faahis, faaxin, faaxis. faafi, faafis, faahin, faahis, faaxin, faaxis

faafin [m.dh]
Faafin rasmi ah: wareegto rasmi ah

baafin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg baafi. ld baafis. baafi, baafis

caafin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg caafi. ld caafis. caafi, caafis

oofin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg oofi.

ooro [m.dh]
(daaw.) Cudur dhegaha xoolaha dushooda sare ku dhaca oo qolfo iyo finan u yeela.

qaash [m.l]
1. (-shash, m.l) Jaadadka warmaha dhaadheer nooc ka mid ah. 2. Finan yaryar oo wajiga dadka ka soo yaaca waqtiga kuleelaha. 3. ld haash.

saafinnimo [m.dh]
Saafi ahaansho.

xaalufin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg xaalufi.