naab
(m.l)ld naabid. naabid
naab
(m.dh)(daaw.) Qolof qallalan oo fuusha bishimaha qofka marka uu harraado ama uu bukoodo; jiil. jiil
naab
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-bay, -btay)1. Wax fur ku adkeyn. 2. Ku n.: wax la kor saaray wax kale ku dhejin.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh naab ↴
naaban [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-bnaa, -bnayd)
1. Wax fur lagu naabay ahaansho. 2. Wax wax kale kor lagaga dhejiyey ahaansho.
naabid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg naab³. ld naab¹, nabid. naab, nabid
naabnaab [m.l]
1. ld naannaab 1. N. ah: qof
caqli yar oo shiddo badan. 2. ld naabnaabid. naannaab, naabnaabid
naabnaab [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-bay, -btay)
1. Qof, wax shiddo badan oo caqli yar noqosho. 2. Qof faqri daran la kulmid. 3. Ku n.: si foolxun oo ka fuqid lahayn ugu dhegid u qabsasho. ld naannaab². naannaab
naabnaabi [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-iyay, -isay)
Naabnaab ka dhigid (qof). ld naannaabi. naannaabi
naabnaabid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg naabnaab². ld naabnaab¹, naannaab¹, naannaabid. naabnaab, naannaab, naannaabid
naabnaabin [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg naabnaabi. ld naannaabin. naabnaabi, naannaabin