qalloocan

(Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4) (-cnaa, -cnayd)

1. Wax qaab toosnayn oo dhan u janjeera leh ahaansho. 2. Hadal wax aan munaasab ahayn ahaansho. 3. Qof aan dabeecad wanaagsan lahayn ahaansho. ld qalloocsan.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh qalloocan ↴

bisturi [m.l]
(daaw.) Middi yar oo takhtarku u isticmaalo qalliinka, lehna af qalloocan ama af toosan.

booran [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-rnaa, -rnayd)
1. Wax la booray ahaansho (sac). 2. Wax qalloocan ahaansho (dhabarka).

cag-qoolaaban [m.dh]
(daaw.) Qaabdarro cageed oo lagu dhasho saameyn kartana hal cag ama labada cagoodba taasoo qofka qaba uusan cagta cad wada dhig karin dhulka. Nooca ugu badan (Talipes Equinovaris) lugtu waxay u godontahay hoos waxayna u qalloocantahay gudaha sidaas darteed qofka qaba wuxuu u socdaa girgirka dibadda xiga ee dusha cagta.

godan [m.dh]
1. Xiidmaha yar yar meesha qalloocan ee ay ka lowdaan. 2. ld godin. Magac fala.

qalloocnaan [m.f.dh]
eeg qalloocan. ld qalloocnaansho, qalloocsanaan, qalloocsanaansho.

qalloocsan [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-naa, -nayd)
ld qalloocan.

qaloon [m.l]
1. Maseggo, galley, digir iwm oo la dubay. 2. Meesha qalloocan oo salka hunguriga nafleyda. 3. Jirro ku dhacda qoorta oo bararisa.

seef [m.dh] (-fo, m.l)
Qalab lagu dagaallamo, gadaal daab la qabsado ku leh oo ka samaysan bir xalleefsan, dhuuban, dheer, toosan ama qalloocan, leh caarad wax mudda iyo af wax gooya.

sirgaxan [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-xnaa, -xnayd)
Wax qalloocan ahaansho. ld sirgacan².