goon
(m.l)

1. Bari yar, miraha galleyda le'eg; qolof khafiif leh, la cuno, oo dhulka laga qoto. 2. (-ooman, m.l) Dhafoor. 3. (-nyo, m.l) Dhinac.

goon
(m.l)

(c.nafl.) Dalool, kiish ama qanjir dhacaan soo sara, sida daloolka ugxaanleyda.

goon
(Magac Dheddig Urur | Noun Feminine Collective)

Buuro dhagax ah oo badaha dhexdooda iyo xeebaha ku yaal; shacaab.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh goon

udgoon [m.l]
1. Ur la jeclaysto oo carfoon. 2. Waxyaabo la shito ama lays marsho oo carfoon; udug. udug, carfoon

udgoon [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-naa, -nayd)
Wax ur la jecleysto leh ahaansho.

udgoonaan [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg udgoon². ld udgoonaansho. udgoon, udgoonaansho

udgoonaansho [Magac Lab/Dheddig | Noun Masculine/Feminine]
ld udgoonaan. udgoonaan

udgoonayn [m.dh]
ld udgin. udgin

udgoonee [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-neeyay, -neysay)
ld udgi. udgi

udgoonsad [m.l]
ld udgoonsasho. udgoonsasho

udgoonsasho [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg udgoonso. ld udgoonsad. udgoonso, udgoonsad

udgoonso [Fal Magudbe3 | Verb Intransitive3] (-saday, -satay)
Udgoon isku shubid.

saami [m.l] (-iyo, m.dh)
1. Wax la qaybsaday inta qof walba gooni u helo. 2. Hantida qof kaga qaybgalo shirkad beecmushtari. 3. Xiriir ka dhexeeya laba tiro-xisaabeed. ld sahmi¹

Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg