calaf
(m.l)

1. Dheef xag Ilaah ka qoran; risiq. 2. Nasiib.

calaf
(m.dh) (-lfo, m.l)

Kab duug ah.

calaf
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-lfay, -laftay; -lfi)

1. U c.: Ilaah, cid wax risiq ugu dhigid. 2. U c.: Ilaah, cid wax nasiib ahaan u siin.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh calaf

calafsad [m.l]
ld calafsasho.

calafsasho [m.f.dh]
eeg calafso. ld calafsad, calafsi, calfad, calfasho.

calafsi [m.l]
ld calafsasho.

calafso [Fal Gudbe3 | Verb Transitive3] (-saday, -satay)
Wax calaf ka dhigasho. ld calfo.

calfad [m.l]
ld calafsasho.

calfasho [m.dh]
ld calafsasho.

calfid [m.f.dh]
eeg calaf³.

Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg