waraabow

(m.l)

Cudur xun oo laysku qaadsiiyo isu tegidda ragga iyo dumarka ama lala dhasho; xabbad.

waraabow

(m.l)

(daaw.) Cudur muddo dheer oo ka mid ah cudurrada galmada, waxaana keena baktiiriyuunka “trepopnema pallidum” oo jirka ka gala meel dhawac ah.

waraabow

(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-oobay, -owday; -oobi)

1. Waraabe noqosho. 2. Wax hilib badan cuna noqosho.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh waraabow ↴

xabbad [m.dh]
1. (-do, m.l) Saanadda buntukha laga rido middeed; rasaas. 2. Cudur dadka ku dhaca; waraabow. 3. Wax keli ah; mid. 4. (-do, m.l) Iniin.

qarar [m.l] (-ryo, m.dh)
(c.nafl.) Jeex jeex ku dhaca maqaarka gaar ahaan afka qarkiisa ama meelo kale oo dhaqaaq badan leh ee jirka. Jeex jeexyada ku yaal afka iyo sanka caruurta ku dhalata waraabowga waxay marka noqdaan qararyo.

waraaboobid [m.f.dh]
eeg waraabow³.