dheecaan
(m.l) (-aamo, m.dh)ld dhacaan¹.
dheecaan
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-aamay, -aantay; -ami)ld dhacaan³.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh dheecaan ↴
kaafuur [m.l]
1. Geed shiinaha koonfureed ka baxa oo caleemihiisu weligood cagaaran-yihiin, lehna ubax midab cad oo udgoon. 2. Dheecaan geedka kaafuurka laga soo saaro.
maaleeyo [m.dh]
1. Dheecaan aad u madow, qaraar oo geedaha qaarkood dhalaan. 2. Hoore kasta oo midab aad u madow leh.
qaaxo [m.dh]
(c.nafl.) Moqor dheecaan ka buuxo kaas oo sameeya moqorka ugu weyn ee xayawaannada lafdhabarleyda ah iyo kuwa lafdhabarla'da ah badankooda.
bashaqle [m.l] (-layaal, m.l/dh)
(bot.) Nooc dhirta ka mid ah, oo jirriddooda, caleemahooda iyo jidhahoodaba dheecaan ka buuxo. B.uhu waa dhir aad u jilicsan.
dalool [m.l] (-lo, m.dh)
(baay.) Dalool ku dhex yaallo saytobalaasanka unug noolkaas oo ay ka buuxaan hawo, biyo, dareerayaal kale, dheecaan ama saxarro cunto ah. Unugyada dhirta, had iyo jeer waxay leeyihiin dalool weyn oo keliya, laakiin unugyada xayawaanku inta badan waxay leeyihi in dhowr dalool oo yaryar.
dhacaan [m.l] (-aamo, m.dh)
Hoore layiig ah oo ka yimaada nabar ama dhaawac gaaray oogada noole. ld dheecaan¹.
dhacaan [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-aamay, -aantay; -aami)
Oogada noole nabar ama dhaawac gaaray awgeed hoore layiig ah ka imaansho. ld dheecaan².
dheecaan-calooleed [m.l] (-dyo, m.dh)
(c.nafl.) Dheecaanka ay soo daayaan qanjirrada caloosha.
