jibaad
(m.l)Reen xoog leh oo ka soo baxa dadka ama duunyada jirran.
jibaad
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-day, -dday)Xoog u reemid; aad u taahid.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh jibaad ↴
jaw [m.dh]
1. Kaamil. 2. Jibaad meel fog laga maqlaaya. 3. Keli ah.
jibaadgaabis [m.l]
Duco loola jeedo in qof naftu dhibayso adduun ama aakhiro mid uu u dhaco.
jibaadid [m.f.dh]
eeg jibaad².
reen [m.l]
1. Cod ay samayso hal dhashay marka ay ilmaheeda nuujin la rabto; dunuunuc. 2. Cod ka soo baxa qof sad u buka; jibaad; taah; talal. 3. Dhawaaq weyn oo libaaxu sameeyo. ld riin¹.
wajac [m.l]
1. Xanuun yar. 2. Cudur weylaha ku dhaca oo ay la jibaadaan.
wiiwii [Magac Dheddig Shanqar-raac | Noun Feminine Ideophone]
Erey tilmaama cabaad, jibaad.
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg