duuban
(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-bmay, -bantay; -bmi)

1. Wax duubmay noqosho. 2. Isku d.: wax midaysan noqosho.

duuban
(Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4) (-bnaa, -bnayd)

1. Derin iwm wax la duubay ahaansho. 2. Nabar wax gaarso lagu maray ahaansho. 3. Cajalad wax hadal lagu duubay ahaansho. 4. Isku d.: wax midaysan ahaansho.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh duuban

qaanuun [m.l] (-nno/qawaaniin, m.dh)
1. Sharciyo iyo nidaamyo isku duuban oo qolo gaar ah ku dhaqanta. 2. Dhaqan. ld qaynuun, qeynuun.

rablee [Fal Magudbe2 | Verb Intransitive2] (-leeyay, -laysay)
1. Labada lugood oo isku duuban oo kol ama ka badan boodid. 2. Timo haween si rable ah u samayn.

xalus [m.l]
Laab weyn oo baruur duuban ah oo dadka shilis, siiba dumarku, xuddunta hoos-teeda ku yeeshaan. ld xulus.

afduuban [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-bnaa, -bnayd)
Wax la afduubay ahaansho.

baandhays [m.l]
1. Dhar ay askartu kubabka ku duuban jirtay. 2. ld baandhayn.

dhig [m.dh] (-go, m.l)
1. Ulo dhaadheer, jil iskula duuban, qaab qaanso leh oo aqal soomaaliga lagu dhiso. 2. Summad geela lagu dhigo oo leh qaab dhig hoos u jeedda.

dilindillee [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-leeyay, -laysay)
Wax duuban ama kankoonsan sida birmiil iwm garaangarin.

dilindillo [m.dh]
Garangarinta wax kankoonsan ama duuban oo la garaangariyo. ld dilindillayn.

dunnee [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-neeyay, -naysay)
Gacan duuban cid si xoog ah ugu dhufasho.

dunno [m.dh]
Ku dhufashada cid si xoog ah loogu dhufto gacan duuban.

Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg