karin

(m.l) (-rmo/-imo, n. m.)

1. Raadka, raridda badani u yeesho awrta baarkeeda. 2. Xiriirka buuraha duudkooda sare, meel inta kale ka gaaban. 3. (-rmo/-imo, m.l) Cad wax lagu karo; karmo. 4. Xerada xoolaha oodda lagu oodo barkeeda sare meel ka bannaan.

karin

(m.f.dh)

eeg kari. ld karis.

Karinlle^*

Ninka naagta furay ee aanan wali guursan  Eray kasoo hor jeeda Garoob

* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh karin ↴

naadir [Magac Lab Khabar | Noun Masculine Predicate]
Aan had iyo goor la heli karin (wax); dhif ah.

jaan [m.l]
Uun rooxaan ah oo aan aadamuhu arki karin; jinni.

laan [m.dh] (-aamo/-aano, m.l)
1. Faraca ka soo baxa jirridda geedka. 2. Qayb ka soo farcanta waax hay'adeed. 3. Qori af buuran oo badarka la karinayo lagu waalaqo.

maangad [m.dh]
Kulayl daran oo nafleydu u adkeysan karin.

naafo [m.dh]
Nafley addimadeeda midkood ama qaarkood wax ka qaba oo aan wax ku qabsan karin.

naakirad [m.dh] (-do, m.l)
Naag sharcigu caddeeyay in ay ninkeeda caasi ku noqotay oo aan nin kale guursan karin. ld naakiro, naashiddo, naashiso, naashuusho.

oholi [Magac Lab Khabar | Noun Masculine Predicate]
O. ah: Dhul dhir badan oo aan la mari karin leh.

oodan [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-dnaa, -dnayd)
1. Xero wax la ooday ahaansho. 2. Qof aan waxba la dhacsiin karin ahaansho.

qaafil [Magac Lab Khabar | Noun Masculine Predicate] (-llo/-liin, m.dh)
1. Q. ah: qof aan si sahlan wax lagu dhacsiin karin. 2. Xog ogaal la'aan. 3. Qof maskaxdiisu meqantahay, maahsan.

qaar [m.dh] (-ro, m.l)
1. ld qaare. Ul dhumuc weyn leh oo madaxa u buuran oo lagu dagaallamo; huur. 2. Cayaar shaxeed aan la baajin karin kataanteeda. ld