biil
(m.l)Kharash maalmeedka ama bileed; masaruuf.
biil
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-iilay, -iishay)Kharash maalmeed cid bixin; masaruufid.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh biil ↴
biibbiilayn [m.f.dh]
eeg biibbiilee. ld biibbiile (3).
biibbiile [m.l]
1. Haraatida labada addin ee dambe iyadoo wada jira ay dameeruhu gadaal wax ugu dhuftaan. 2. Qalab noocyo badan leh oo carruurtu marka ay afuufaan luuq kala duwan bixisa. 3. ld biibbiilayn.
biibbiilee [Fal Magudbe2 | Verb Intransitive2] (-leeyay, -laysay)
1. Faras, dameer iwm addimada dambe wax ku haraatin.
biibiile [m.l]
(muus.) Siinbaar.
biilasho [m.f.dh]
eeg biilo.
biilid [m.f.dh]
eeg biil².
biilo [Fal Gudbe3 | Verb Transitive3] (-iishay, -iilatay)
Lacag biil ka dhigasho; masruufasho.
bilirubiin [m.l]
(daaw.) Walaxyo midabeysan oo ka yimid jajabinta heemogolobiinta dhiigga oo xameetida la socda. Labada ugu muhiimsan waxa weeyaan biilirubiin oo midab hurdi ah leh iyo biiliferdin oo midab cagaar ah leh.
