cigaal

(m.l) (-llo m.dh)

Xarig dun madow ka samaysan oo cimaamadda madaxa lagula xajiyo.

cigaal

(m.dh)

Tuuryo meel dheer ku dhacda.

cigaal

(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-aalay, -aashay)

Tuuryo meel dheer ku dhicid.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh cigaal ↴

laancigaaleed [m.dh]
Qalab waayihii hore lagu dagaalami jirey oo inta dhagax la geliyo laga tuuro.

cigaalid [m.f.dh]
eeg cigaal³.

isrogrog [m.l]
(nax.) Nadooca ama isrogrogga ku dhaca falka, arrinkaasoo ku xiran: habka, amminka, qofka, tirada iwm. Tus. “Hibaaq way tagtay”, “Hibaaq iyo Cigaal way tageen”.