faa
(m.dh (c.nafl.))

Shimbir yar oo dhoor iyo daba dheer leh oo qoollayda in yar ka weyn.

cafaariigsi*

diyaar garow shey


* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Shaacis, Shaaciyoow, Shaaciye, faafin, Faafis*


* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh faa

aakib [m.l]
1. Ka aa. ah: faa'iidada laga rajeynayo fal lagu dhaqaaqi doono. Tus. “Samaynta Warshadda Saabuunta waxa ka aa. ah in ay joogsato tii dibadda ka imaneysay oo lacagta adagi ku baxaysay”. 2. Ka aa. ah: mudnaanta uu wax, wax kale ka leeyahay. Tus. “Tiro badan waxaa ka aa. ah tayo”.

faad [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-day, -dday)
Cunto, cabbid, daawo iwm nafaqo iwm waxtarkii ay lahayd raagid awgeed lumin.

faaddir [Magac Lab/Dheddig | Noun Masculine/Feminine] (-riin, m.dh)
Bil soon nin aan soonayn.

faaddirad [m.dh]
Bil soon haweenay af-furan.

faaddirnimo [m.dh]
Faaddir ahaansho.

faadid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg faad. faad

faadir [m.l] (-riin, m.dh)
ld faaddir. faaddir

faadumo [m.dh]
1. Magac loo bixiyo qof dheddig ah. 2. Farta u dhaxeysa faryarada iyo fardhexaadda.

faaf [m.l]
1. Meesha wabiyadu iyo daadadku ku fatahaan. 2. ld faafid. faafid

f [m.dh]
(fa') Xarafka lixaad ee xuruufta afka soomaaliga, waana shibbane.

_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg