taab

(m.l) (-bab, m.l)

1. Xargo isweydaarsan oo gadawga wadaanta iyo dhiilaha loo yeelo si markay buuxaan loogu qaado. 2. Agagaarka guriga. 3. Ubaxa ka soo baxa geedka digirta inta uusan miro yeelan. 4. ld taabid. taabid

taab

(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-bay, -btay)

1. Wax xoog ku qabasho. 2. Wax fur ku adkayn.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh taab ↴

taabac [m.l]
ld taabicid. taabicid

taabac [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-cay, -cday; -bici)
1. Cid raacid. 2. Socod dheereyn ku jirto socosho.

taabacsan [Fal Gudbe4 | Verb Transitive4] (-naa, -nayd)
Qof kale raacay ahaansho (qof, wax).

taabacsanaan [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg taabacsan. ld taabacsanaansho. taabacsanaansho, taabacsan

taabacsanaansho [Magac Lab/Dheddig | Noun Masculine/Feminine]
ld taabacsanaan. taabacsanaan

taabad [m.l]
ld taabasho¹. taabasho

taabasho [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg taabo. ld taabad. taabad, taabo

taabasho [m.dh]
(daaw.) Hab baaritaan qayb ka mid ah jirka ayadoo si taxaddar leh lagu dareemayo gacamaha iyo faraha fooddoo-da. Taabashada waxa marar badan lagu kala sooci karaa barar adke ah iyo mid tulux ah. Taabashada waxa kale oo loo isticmaalaa in lagu ogaado jiritaanka ilmo uurka ku jira. ld taabad taabad

ta [mu.ti.dh] (kuwa, w)
kuwa, w Magacuyaal tilmaame oo dhaddig, oo wax ama cid hadlaha u dhow lagu tilmaansado. Tus. “Ta timid waa Caasho”. ld tan (1)

ta [q.dh] (-ta)
Qodob magaca dhaddig dib looga qodbo si looga dhigo wax cayiman. Xarafka “t” ee qodobkan wuxuu isu beddelaa “d” markuu raaco magacyada lab oo ku dhammaada d,c,x, h, y, iyo (') hamsa. Markii la raaciyana magac ku dhammaada xarafka “l” labadaa xaraf waxay isu beddelaan “sh”. Tus. “ul+ta-> usha,bad+ta> badda”.