tababbar
(m.l)Tabo aqooneed oo gaar ah oo cid la baro; layli; carbis.
tababbar
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-ray, -rtay)Qof ama nafley tababar siin.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh tababbar ↴
daabad [m.l]
Ninka tababbarka bilowga ah qaatay xagga ugaadhsiga, welise aan heer
fiican gaarin.
gaagurre [m.l]
Inan ku jira da'dii uu qaadan lahaa tababbar ciidan.
tababbaran [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-rnaa, -rnayd)
Nafley wax la tababbaray ahaansho.
tababbarid [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg tababbar².
tababbarnaan [Magac Fal Dheddig | Noun Verb Feminine]
eeg tababbaran. ld tababarnaansho.
tababbarnaansho [Magac Lab/Dheddig | Noun Masculine/Feminine]
ld tababbarnaan.
anaakici [m.dh]
Koox ciidan ah oo si gaar ah u tababbaran oo cadow lala dagaallamayo dhulkiisa loo diro si uu u fadqalalleeyo.
aqoon-isweydaarsi [m.l] (-iyo, m.dh)
1. Dood dad badani ka qaybqaataan si xal loogu helo arrin taagan. 2. Tababbar gaabanoo loo furo dad gaar ah, si aqoontada kor loogu qaado..