abuur

(m.l)

1. (m.l.u) Miro loogu tala galay in wax lagu beero. 2. ld abuurid.

abuur

(m.dh)

Dabeecad ama muuqaal loo dhashay; baxaalli. ld abuuris.

abuur

(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-ray, -rtay)

1. Wax aan hore u jirin uumis. 2. Wax beerid.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh abuur ↴

aadami [Magac Lab Urur | Noun Masculine Collective]
1. Dadka Eebahay dunida guudkeeda ku abuuray oo dhan. 2. Aadami ahaan. ld aadane, aadmi. aadane, aadmi

ubax [m.l]
Qaybaha geedka qayb ka mid ah oo xubnaha dhalidda iyo abuurku soo maraan; waa caleemo midabyo badan oo qurxoon; xay; man.

yaabi [Fal Magudbe2 | Verb Intransitive2] (-iyay, -isay)
Ka yaabi: cid yaab ku abuurid.

baabuur [m.l] (-rro, m.dh)
Gaadiid dhuleed matoor leh oo dadka iyo xamuulkaba qaada.

baabuurraac [m.l]
Lacag yar oo lagu bixiyo in gaadiid lagu raaco.

eebbe [m.l]
Sarreeyaha awoodda leh oo wax kasta abuura oo weligiis jirey, jirina doona; Ilaah; Rabbi; Guulle; waaq; madhinte; weyne. ilaah, rabbi, guulle, waaq, madhinte, weyne

Rabbi [m.l]
Weynaha dunida iyo waxa ku dul nool oo dhan abuuray; Alle; Eebbe.

saaqid birlabdanabeed [m.dh]
(fiis.) Xoog danab-wadaha ku abuurma mareeg danab ayna ugu wacantahay mareegta iyo badad birlabeedka isdhexmaraaya, ama isbeddel-ka ku dhaca burqad birlabeedka jaraaya mareegta danab. X.d.w. saaqmay waxuu abuuraa qulqul danab oo u socda jihada uu sheegayo xeerka Lenz.

taariikh [m.dh]
1. Laan cilmi bulshadeedka ka mid ah oo lagu barto dhacdooyinka. 2. Goorta wax abuurmeen ama dheceen. 3. Sanadka, bisha, iyo maalintu inta ay joogaan.

tadhah [m.l]
Kibir iyo isla weynaan ku abuurma qof maal ama darajo uu helay darteed.