coon

(m.l) (-nan, m.l)

1. Nin gaaban oo aan da'diisu ka muuqan. 2. Dab, webi, bad iwm agtooda. Tus. “Dabka c.kiisa”: dabka agtiisa.

coon

(m.dh) (-oomo, m.l)

1. Haweeney gaaban oo aan da'deeda ka muuqan. 2. Gabar da'weyn oo aan la guursan; guumeys.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh coon ↴

haacoonimo [m.dh]
Haaco ahaansho (qof).

maalin firfircoone [m.l] (-ayaal, m.l/dh)
Waxaa lagu sharxa noolayaasha aad u firfircoon maalintii. Tus. “Noolayaashaasi cuntadooda waxay raadsadaan maalintii”.

fircoon [m.l]
1. Magac boqorradii Masaaridii hore. 2. F. ah: qof naxariis la'.

firfircoon [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-naa, -nayd)
Qof hawl iwm u dhiifoon ahaansho.

firfircoonaan [m.f.dh]
eeg firfircoon. ld firfircoonaansho, firfircooni.

firfircoonaansho [Magac Lab/Dheddig | Noun Masculine/Feminine]
ld firfircoonaan.

firfircooni [m.dh]
ld firfircoonaan.

gudbin-firfircoon [m.l]
(baay.) Socodka walxahu ay kaga gudbiyaan xuubabka unugyo nool, inta badan wuxuu ka soo horjeedaa ribnaanta tiro: waa dariiqad u baahan tamar dheefsasho.