daro

(m.dh)

1. Tab awrtu u dagaasho oo ratigu luquntiisa dulmariyo luqunta ratiga kale isla markaana cududda ku dhegaayo. 2. Tab legdinta ka mid ah oo uu qof gacanta kaga maro qoorta qof kale.

daro

(Fal Magudbe3 | Verb Intransitive3) (-rtay, -ratay)

1. Ku d.: wax, wax kale ku kordhisasho. 2. Ku d.: qof, qof kale u guurin. 3. Isku d.: dhawr waxyaalood isku qaadasho. 4. Isku d.: isku qasasho.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh daro ↴

qaab [m.l] (-bab, m.l)
1. Hannaanka wax leeyahay. 2. Hab. 3. Caano garoor ah. 4. Caano yar oo garoor ah oo caanaha dhayda ah lagu daro si ay durba garoor u noqdaan; salsal; khamiir. hab

ibdar [m.l] (-rro, m.dh)
1. Caano yar oo dhowrto ahaan la isugu daro. 2. Xoolaha markay dararaan oo uu naaskoodu gaaro xoorka caanaha. 3. Dhaawac gaara caanamareenka naaska oo ay candhadu caanaha ceshan weydo.

kaalsiyam haydarogsaydh [m.l]
eeg kaal-siyam.

naatariyam-haydaroogsaydh [m.l] (-dhyo, m.dh)
(kiim.) (koostic sooda, NaOH). Adke cad oo sayax-milme ah una habaysan duneed, ilays gudbintiisuna liidato. Milanka uu ku jiraa waa alkali xooggan waana gudbiye-milme.

wacdaro [m.l.w]
Wax la yaab leh.

aawo [m.dh]
Erey aan keligii istaagin in qodob lahaansho lagu daro mooyee, sida: -diis, -deed, -dood iwm oo macnahiisu yahay qof ama wax dartood. Tus. “Cali, Caasha aawadeed ayuu halkan u yimid”. ld aw.

aayoonka haydarojiin [m.l]
eeg asiidh; PH.

aruur [m.l]
Caano a. ah: caano yar oo dhigaal ah oo hadba in lagu daro si ay u bataan.

asheer [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-rtay, -ratay)
Ka a.: roob da'aya meel dedan oo aan darooreyn ka gelid. ld asheero.

asheeri [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-iyay, -isay)
Roob da'aya, wax, meel dedan oo aan darooreyn ka gelin.