dukaan
(m.l) (-nno/-ammo, m.dh)Qol khaanado alaabta la saaro leh oo cuntada, dharka iwm lagu gado.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh dukaan ↴
baatul [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-ulay, -ushay)
Hanti si tashiil la'aan ah u isticmaalid. Tus. “Wiilkii dukaankii buu baatulay”.
cammir [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-ray, -rtay)
1. Dukaan, badeeco badan dhigid. 2. Shaah, sonkor, caleen, qoroful, hayl iwm isu dheellitirid.
daas [m.l] (-sas, m.l/-syo, m.dh)
1. Guri. 2. Dukaan.
dukaanle [m.l] (-layaal, m.l/dh)
1. Qof dukaan iibiya. 2. Qof dukaan leh.
gaar [m.l]
1. Wax cid si gooni ah u khuseeya. 2. Qof loo xilsaaray, inuu ilaaliyo xafiis, dukaan iwm. 3. G. ah: khaas ah. 4. Dhaawac callirsan.
karraani [m.l] (-iyo, m.dh)
Qof xafiis, dukaan iwm ka shaqeeya oo wixii qorid u baahan qora.
kawaan [m.l] (-nno, m.dh)
1. Meel ama dukaan hilibka lagu iibiyo ama lagu gado. 2. Meesha xoolaha lagu qalo.
maktabad [m.dh] (-do, m.l)
1. Meel buugag badan oo kala jaad ah yaalliin oo laga amaahsado ama lagu akhristo. 2. Dukaan buuggagta, wargeysada, waraaqaha xafiiska iwm loogu iibsho.
shaab [m.l] (-bab, m.l)
1. Nin dhallin yar oo xoog leh. 2. Sh. ah: dukaan badeeco ka buuxdo oo cammiran.
