kuur
(m.l) (-rar, m.l)

Kaabi; ag; cimil.

kuur
(Fal Gudbe1 | Verb Transitive1) (-ray, -rtay)

Cid cabsiin, indho ku gubid.

kuuro*

 dawo ama wax la mid ah oo inta badan dhalo yar ku jira oo loogu tala galay in waqti gaar ah la adeegsado.


* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh kuur

dhabbaggal [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-alay, -ashay; -geli)
U dh.: arrin u kuur gelid.

falanqee [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-qeeyay, -qaysay)
Arrin si dhab ah uga doodid; arrin u kuurgelid, arrin gudo gelid.

faqdiiran [Fal Magudbe4 | Verb Intransitive4] (-rnaa, -rnayd)
1. Wax cararaya meel fog ka sii muuqasho. 2. Qof, qof kale oo hawl haya isagoo dul taagan kuurid. ld fakiiran.

hubsiimo [m.dh]
U kuurgelidda wax xaqiiqdooda loo kuur galo. ld hubsasho.

kormeer [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-ray, -rtay)
Hawl iwm socodkooda u kuurgelid.

kuurgal [m.l]
1. K. ah: qof u kuurgalaya. 2. ld kuurgelid.

kuurgal [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-alay, -ashay; -geli)
U k.: wax si aad ah ugu dhabbagelid.

kuurgeli [Fal Magudbe2 | Verb Intransitive2] (-iyay, -isay)
U k.: cid aan war hayn oo meel aad u dhow u fariisasho si loo ogaado xogta.

ku [mu.dhm.ly]
Magacuyaal layeele oo tilmaama qofka labaad ee kelida ah, oo lala hadlayo.

ku [mu.ac.l]
(kuwo, w) Magacuyaal aan cayinnayn oo lab ah oo cid ama wax maqan tilmaamaya. Tus. “ Maanta ku aan isku fasal ahayn baan arkay”. ku³ h (nax.) Qurub la isticmaalo falka bidixdiisa: a) qurub la xiriira wax ama meel gudohooda fal uu ka dhacayo. Tus. “Biyaha weelka ayay ku jiraan”; b) qurub la xiriira wax ama qof uu fal taabanayo. Tus. “Kursigii ayuu ku fadhiyaa”, “Xarigga geedka ku xir!”; c) qurub la xiriira wax wax lagu qabsado. Tus. “Qalinka wax ku qor!”; d) ugu: qurubyo lagu cabbiro kalasarraynta. Tus. “Wiilasha asaga ayaa ugu wanaagsan”.

_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg