butaacin
(m.f.dh)eeg butaaci.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh butaacin ↴
butaac [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-cay, -cday)
1. Dareere meel uu ku jiray hal mar si xoog leh uga soo daadasho. 2. biyo fataahid.
_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg