islaan

(m.l)

1. Diinta nebi maxamed loo soo dhiibay oo muslimiintu haystaan. 2. I. ah: qof diinta nebi Maxamed rumeysan. 3. (-nno/-aammo, m.dh) Qof madaxnimo beeleed loo doortay. 4. Nin da'weyn.

islaan

(m.dh) (-aamo, m.l)

Qof dumar ah oo da'weyn.

islaan

(Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1) (-aamay, -aantay; -aami)

Muslim noqosho.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh islaan ↴

maaliki [m.dh]
(dii.) Afarta mad-habood oo waaweyn ee diinta Islaanka mid ka mid ah.

arkaan [Magac Dheddig Wadar | Noun Feminine Plural]
A.ta islaamka: shanta tiir ee diinta islaanka ku taagan tahay. ld arkaanu-islaan.

arkaanu-islaan [m.l]
ld arkaan.

aw [m.l]
1. Nin cibaadeysta oo aan diinta Islaanka wax badan ka aqoon. 2. Awoowyaashii hore. 3. ld aawo, awo¹.

axkaan [m.dh]
1. (dii.) Sharciga Islaanka wax ku xukumo. 2. (dii.) Sharciga u degsan dadka Islaanka ah ee ay ku dhaqmaan.

beytimmaal [m.l]
1. B. ah: hanti baylah ah. 2. Keydka dhexe ee Dawladda Islaanka. ld baytammaal¹, baytimmaal¹, beytummaal¹.

beytulxaraam [m.l]
Masjidka barakeysan ee masaajaddada Islaanka ugu weyn oo Maka ku yaal.

bidco [m.dh] (-ooyin, m.l)
(dii.) Dhaqan diimeed cusub oo aan diinta Islaanka ka mid ahayn oo lagu soo daro.

bil [m.dh] (-lo, m.l)
1. Laba iyo tobanka qaybood ee sanadka middood oo ah sagaal iyo labaatan ama soddon beri. 2. Marka dayaxu aanu dhammays ahayn. 3. Calaamad qaab dayax billow ah u eg oo xoolaha lagu sunto. 4. Bisha cas: urur caalami ah, oo dalal islaanku maalgeliyaan oo u qeybsan daryeelka ama samafalka dadka oo ay astaan u tahay dayax billaw ah oo cas.

bislaan [m.f.dh]
eeg bisil. ld bisayl (4), bislaansho.