qabri
(m.l) (-iyo/qubuur/qabri, m.dh; qabuuro/qubuurro, m.l)1. Godka meydka la gesho oo lagu aaso; xabaal. 2. Q. ah: qof calool adag oo aan sir iwm ka bixin.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh qabri ↴
xabaalaqode [m.l] (-dayaal, m.l/dh)
Nin dadka dhinta qabriyada u qoda.
agas [m.l]
Cunto la siiyo dadka aasaya qof dhintay oo qabriga lagu dul cuno.
bud [m.dh]
1. Ciidda la tuuro qabriga dushiisa oo calaamad u ah. 2. Iil. 3. B. soo dheh: soo bixid (qorrax, dayax iwm).
dahar [m.l]
(dahar, m.dh) 1. Geed weyn oo harac ah. 2. Dhismo hoos leh, qabriyada laga ag dhiso oo Quraanka lagu akhriyo.
godgal [m.l]
Qof dhintay, habeenka ama maalinta ugu horreysa ee uu qabriga u hoyd.
godgal [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-alay, -ashay; -geli)
1. Qof dhintay, qabri u hoyasho. 2. U g.: wax sababtiisa awgeed u dhim.
magguur [m.dh] (-ro, m.l)
1. Xabaal; qabri. 2. Dhis, qof jabay oo dhaqdhaqaaqa loo diidayo lagu fariisiyo ama lagu xiro.
maqbaro [m.dh]
1. Qabriyo badan oo meel ku wada yaal. 2. Siyaaro lagu sameeyo qabriyaha.
munkar [m.l]
1. (dii.) Magac guud oo kulmiya falalka Eebbe addoomihiisa ka xaaraantiimeeyey oo dhan. 2. (dii.) Labada malag ee dadka dhinta qabriga wax ku su'aala midka aan Nakiir ahayn.
nacash [m.l]
1. Ciyaar caruureed la is eryado oo qofka wax eryanaya marka uu taabto ka uu eryanayo uu yiraahdo nacash. 2. ld naxash. Sanduuqa meydka lagu qaado marka qabriga loo wado.
qab [m.l]
1. Qiimaha iyo sharafta qof waliba moodo inuu leeyahay; han. 2. Xero yar oo waxaraha iyo naylaha lagu xereeyo oo kor ka dedan; edeg.
qab [m.dh] (-bo, m.l)
1. Bir dugaagga lagu dabo; birshabeel. 2. Labo shay isku dhacay dhawaaqooda. 3. Belo lamafilaan ah oo si kedis ah ku dhacda.
qab [Fal Gudbe1 | Verb Transitive1] (-bay, -btay)
1. Wax mulki ahaan u haysasho. 2. Naag lahaansho. 3. Fikrad iwm si u aaminid. 4. Jirro, cuqdad iwm qof ku dhicid. 5. Dhar iwm xirnaan.
