ruub
(m.dh)1. Bir yar, dhuuban, daab leh oo saanta kabaha laga tolo lagu dalooliyo. 2. Dhul bacaad badan oo marka lagu socdo cagta hoos u gasha.
ruub
(Fal Labagudbe1 | Verb Bitransitive1) (-bay, -btay)Wax meel bacaad, dambas iwm dhexgelin. ld ruubi.
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh ruub ↴
dabakarruub [m.l]
Cudur halis ah dhaqso u faafa, lo'da ku dhaca oo leh shuban badan oo dhiig la socdo iyo ilmayn; shiifow; beergooye; beerfur.
haruub [m.l] (-bbo/byo, m.dh)
1. Daboolka haanta ama dhiisha. 2. Weelcaanoodka aan daboolka lahayn.
haruubgaal [m.l] (-llo, m.dh)
Haruub weyn oo geela lagu liso.
haruubqori [m.l] (-iyo, m.dh)
Weel qori ka samaysan, dabool leh oo caanaha lagu kaydiyo. 2. Haruub qori la qoray ka samaysan.
ruubad [m.l]
ld ruubasho.
ruubasho [m.f.dh]
eeg ruubo. ld ruubad.
ruubi [Fal Labagudbe2 | Verb Bitransitive2] (-iyay, -isay)
ld ruub².
ruubid [m.f.dh]
eeg ruub². ld ruubin, ruubis.
_________________________________
Qaab dhismeedka Qaabnaxa: Halkan Ka Eeg
Naxwaha oo kooban: Halkan Ka Eeg