daacuun

(m.l)

Cudur calooleed aad halis u ah, dhaqso u faafa oo leh shuban badan oo biyo ah. ld daacuun-calooleed, daacuuncaloolo. daacuun-calooleed, daacuuncaloolo

daacuun

(m.l) (daaw.)

Cudur muddo gaaban oo la is qaadsiiyo oo ku dhaca xiidmaha waxaana keena baktiiriyada “vibrio cholerae”. Astaamaha: matag badan, shuban biyha bariiska u eg, jirka oo biyuhu ka dhammaadaan; cudurka waxaa laga qaadaa cunto ama biyo aan nadiif ahayn oo u gaadhay saxaro qof qaba cudurkaas.

Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh daacuun ↴

daacuun-calooleed [m.l]
ld daacuun¹. daacuun

daacuuncaloolo [m.l]
ld daacuun¹. daacuun