ruux
(m.l)1. Naf. 2. Qof.
Ruuxtog*
Qof dhaawacmay oo la dhamaystiray (ladilay)
* = Waxaa kudaray Akhristayaasha.
Macne Dheeraad ah
Qof la dhaawac kadibna ladhamaystiray (ladilay
Erey(o) la macne ah ereygan ama xiriir la leh ruux ↴
qaaci [Fal Gudbe2 | Verb Transitive2] (-iyay, -isay)
1. Wax qaac ka keenid. 2. Haruub qaac ku kululeyn. 3. Ka q.: ruuxaan ka shidid (cid). ld qiici, qiiqi.
axad [m.l]
Qof; ruux.
baraakin [Magac Dheddig Wadar | Noun Feminine Plural]
Nooc ka mid ah ruuxaanta dadka ku dhacdo.
cabdo [m.dh]
Naf; ruux.
cawraleged [m.l]
Wax yar oo la siiyo ruux ishiisa laga baqayo.
dhaqan [m.l]
1. Isu geynta nolosha maaddiga, ruuxiga, iyo bulsho ee ummadi leedahay, soona maray isbeddello taariikheed. 2. Asluub.
dibusoonoolaansho [m.dh]
1. (dii.) Hab nafta dib loogu soo celiyo jirka (fikrad diineed). 2. (dii.) Natiijo nafley. 3. (dii.) Habka ruuxa iyo qofka ay isuraacaan. ld dibusoonoolayn.
duurgelid [m.dh]
Diididda ruux diido in uu ehelkiisa la noolaado. ld duurgal (2).
ferdibax [m.l]
Iyadoo ruuxaan la adeegsanayo qof wax ka dahsoon loo sheego.
ferdibax [Fal Magudbe1 | Verb Intransitive1] (-xay, -xday)
U f.: ruuxaan isku soo dejin si qof wax ka dahsoon loogu sheego.